ستا په پېغور باندې شرمېږي ستا لپاره وځي
نه له اقراره چېرته ځي, نه له انکاره وځي
ستا په اوږدو, اوږدو وعدو سړی له کاره وځي
هغه چې خپل کلی پرېږدي څه لېونی خو نه دی
ستا په پېغور باندې شرمېږي ستا لپاره وځي
جوړې لمبې مې د زړګي دننه پاتې نشي
خړ, خړ لوګي چې د بر کلي له چناره وځي
Mohib Thasawor د ښکلي ورور محيب الله تصور)
( د فيسبوک واله سخه په منننه
Comments
Post a Comment